In de eerste plaats is het een training om meer in het hier en nu te zijn. Momenten waarop je in het hier en nu bent, ken je vast wel: als je naar muziek luistert, een goed boek leest, met je hobby bezig bent, een goed gesprek voert, kookt met al je aandacht en zintuigen en opgaat in het samenstellen, proeven en kruiden van je gerechten. Wat je doet is goed en je hebt geen afleidende of oordelende gedachten van ‘straks moet ik…’ of ‘wat als ik…’.

In het dagelijks leven zijn we met onze gedachten echter vaak in het verleden of de toekomst. Veel dingen doen we automatisch: tandenpoetsen, traplopen, in de bus zitten, douchen. Wanneer we een dagelijkse route fietsen, letten we nauwelijks op de omgeving. Bij thuiskomst herinneren we ons dan ineens dat we eigenlijk hadden willen omfietsen om een brief op de post te doen. Als we zin hebben in iets lekkers is het soms al op voordat we er erg in hebben en zijn we vergeten om ervan te genieten. Je hebt je bijvoorbeeld verheugd op een lekker kopje koffie na afloop van een lastige klus. Maar terwijl je het kopje koffie drinkt zit je met je gedachten al weer bij de volgende activiteit en proef je nauwelijks wat je drinkt. Je bent niet in het hier en nu en geniet dus niet van wat er op dit moment is. Of je bent in gesprek met een vriendin die je een tijdje niet hebt gezien maar denkt ondertussen aan de boodschappen die je nog moet doen voor het avondeten en hoort nauwelijks wat ze zegt. Steeds dwalen onze gedachten af naar dingen die ons bezighouden: wat we allemaal nog moeten doen, hoe het toch komt dat we steeds maar ruzie krijgen met die ene vriendin, en wat we tegen die arrogante kwal hadden moeten zeggen maar niet gezegd hebben.